Kakabalik ko lang sa Japan. Namimiss ko agad ang:
-pagkain ng taho, hot pandesal, banana q, camote q, turon, binatog, ice candy, kwekwek, jollyhotdog, chickenjoy, gravy sa KFC, palabok, Baliwag lechon, chicharon at balot
-ang lecheflan, bibingka, puto, kutsinta at ube sa palengke.
-namimis ko ang 24/7 na ingay ng mga tambay sa tapat ng aming bahay. Kasama na rin yung one to sawang pagkakaraoke ng kapitbahay namin na puro kapanahunan pa ng lolo ko ang kinakanta.
-ang di nauubos na tawanan ng mga naglalarong bata na tila ba isang kalye ng pabrika ng mga bata ang aming lugar
-ang mala-telenovelang pagsisigawan ng mga magasawang nagaaway kapag madaling araw sa aminglikuran
-primetime tv na sunud-sunod na telenovela ang palabas.
-Destiny Cable na isang beses ka lang magbabayad sa lineman ay for life ka ng makakapanood
-ang usok na ibinubuga ng mga jeepney kapag nagko-commute. Hindi matatapos ang isang araw na walang mamumuong kulangot sa ilong mo.
-ang mga pagpara at pagsakay ng jeepney kahit saan, ultimo sa gitna ng kalsada.
-ang pagsabi ng "Ma bayad po" at saka "Ma para sa tabi lang po" kapag nasakay ng jeepney (automated kasi ang bayaran ng transpo dito sa Japan)
-ang pagsakay sa pedicab at sa tricycle na mas mahal pa ang singil kesa sa jeepney.
-ang halos isang oras na traffic patawid lang ng EDSA
-ang paggamit ng tabo pag naliligo
-ang paggamit ng kutsara at tinidor at malaking plato kapag nakain.isang taon ba
naman akong laging nakachopsticks at sa bowl lang na maliit nakain.
-ang pamamasyal na nakapambahay lang sa mall
-ang pagtambay buong magdamag sa Greenbelt
-ang pagpapaumaga sa Starbucks
-ang mga boys night out kasama ang tropa
-ang pagiikot sa mga madidilim na sulok ng Maynila
-ang kwentuhang walang puknat kasama ang tropapeepz
-ang one to sawang pagtulog ok lang kahit gumising na ng tanghali na.
-ang takot na nararamdaman kapag naglalakad sa Quiapo at sa Divisoria, takot na baka madukutan o maholdap.
-ang 100 peso na dvd na hanggang 20 palabas na ang laman. minsan ay una ka pa sa sinehan.
-panonood ng sine pagbibilyar at pagmamasahe sa spa dahil murang mura lang sa Pinas.
-ang walang sawang Senate at House inquiry tungkol sa mga katiwalaan sa gubyerno. para na rin etong telenovela, its all for the show.
-ang mga di nagsasawang raliyista. parang wala na kong matandaan na sinangayunan nila. pwede ng tawaging mga professional rallyist
-ang mga banners at commercials ng mga pulitiko kahit sa 2010 pa ang eleksyon.
-ang mga cute at nakakatawang TV commercials
-ang malambot kong unan at nakakatusok na kama
-ang makulit at bibong bibong pamangkin
-at higit sa lahat ang pamilya at mga kaibigan ko
Di na pala kailangang lumayo sa ibang lugar para lang maging memorable ang bakasyon. Nasa maliliit na bagay lang sa paligid at mga munting kasiyahan lang kasama ang pamilya at mga kaibigan ay OK na. Kayod muna ulit dito sa ibang bansa , kitakits na lang next year.
